Een reis door kerstkaarten

3 uur: de wekker gaat. We horen het wel, maar het duurt echt even voor we beseffen wat dit betekent. Zucht. We blijven nog 2 “snoozen“ liggen en staan 10 voor half 4 op. Om een paar minuten voor vier belt Richard van de receptie om te vertellen dat de shuttle over een paar minuten vertrekt. We haasten ons naar beneden. De shuttle is dit keer gewoon een grote touringcar. Gisteravond was het een klein 9 persoonsbusje, waar we maar met moeite in pasten met zijn allen.
In de bus raken we in gesprek met een echtpaar dat naar de Kaapverdische eilanden gaat. Als we vertellen dat we naar Lapland gaan vertellen ze dat hun neef daar ook pas geweest was. Als ze vervolgens vertellen wat die neef allemaal gedaan heeft, komt ons dat bekend voor. Voorzichtig vragen we of dat Hans en Anne zijn, waarop zij ons weer verbaasd aankijken. Wij kennen Hans en Anne niet. Hans en Anne zijn vorige week naar Lapland geweest en hebben hier op reislogger een blog bijgehouden. Die blog hebben wij gevolgd en zo weten we wie Hans en Anne zijn en wat ze gedaan hebben (en wat wij in Luosto konden verwachten). En hiermee is wederom bewezen dat de wereld tegenwoordig erg klein is.

Om kwart over vier sluiten we aan in de rij voor de incheckbalie. Alles gaat voorspoedig: inchecken, langs de douane en de wandeling naar gate D73. Het boarden ging ook vlotjes en de vlucht verliep zonder problemen.

In Rovaniemi landden we in een kerstkaart. Het was -11 °C en licht bewolkt.
Bij de bagageband staat een dame van Scandinavian Wintersport die voor Luosto ook Voigt –travel vertegenwoordigt. We melden ons bij haar en ze vertelt dat we buiten aan de rechterkant de bus kunnen vinden en geeft ons een kaartje voor de bus. Het duurde even voordat we onze bagage hebben, maar daarna gaan we snel naar de bus.

De bus, met Maaike, de reisbegeleidster van Scandinavian Wintersport, brengt ons naar Santa Claus Village. Dit ligt op ongeveer 5 minuten rijden van het  vliegveld. Om 10:50 uur Finse tijd stappen we er uit de bus en we moeten om 12 uur weer bij de bus terug zijn. Uit de reiservaringen van andere reizigers weten we dat deze tijd te kort is om alles te zien. We weten ook dat we niet perse met de Kerstman op de foto willen, omdat de foto bij afrekenen 25 euro kost. We willen wel erg graag over de poolcircel stappen.
Als we bij de Poolcirkel zijn is het -9 °C. De zon begint door te breken. We begrijpen van Maaike dat ze hier al 2 weken geen zon gezien hebben en ook op de weerberichten staat voor komende weken weer uitsluitend bewolking, dus het wordt een erg mooie dag met dat zonnetje.
We drinken snel een kopje koffie want die hebben we nog niet op vandaag en we moeten nog 5 kwartier in de bus zitten voor we in Luosto zijn. Helaas is na de laatste slok koffie onze tijd ook op. Als er meer tijd was geweest hadden we nog lekker kunnen slenteren in de souveniershops of naar de rendieren kunnen kijken. Ach, het is niet anders.

Wij vervolgen onze busreis door een landschap dat zo van een kerstkaart geplukt kan zijn. Maar natuurlijk  wel zo’n traditionele kerstkaart met besneeuwde landschappen en besneeuwde bomen. De zon breekt door en de lucht klaart steeds verder op.  Het is allemaal prachtig om te zien. Besneeuwde bomen in een wit landschap. Hier en daar een huis met 1,5 tot 2 meter sneeuw op het dak. We zien een man boven op zijn dak staan met een sneeuwschuiver. Hij is bezig de vele sneeuw eraf te schuiven.
Ook zien we bevroren meren. Althans dat denken we aan de vorm van de open plek te zien, want het ziet er niet anders uit dan een besneeuwde vlakte.