Dag 9: Peak to peak

Weer: heel zonnig en heel warm, gevoelsmatig toch zeker 26 °C
Aantal km’s gereden vandaag: 60 km
Aantal km’s gereden totaal: 859 km
Gespotte dieren: grondeekhoorns, bergmarmot, 2 beren

Vanmorgen ging de tijd heel erg snel. Na het ontbijt was het opeens al kwart over 10.
Rond half 11 vertrokken we van de camping richting Whistler. Whistler is geen stadje maar een resort, welke in de jaren 60 gebouwd is om aan de groeiende vraag naar wintersportaccommodaties tegemoet te komen. Het is dus echt een wintersportplaats: hotels, restaurants, souvenirwinkeltjes en skiliften. Net als in andere skiplaatsen, wordt hier in de zomer veel gewandeld en blijven een aantal liften operationeel voor de alpinewandelaars. In Whistler wordt ook veel gemountainbiked. Letterlijk dus. Er is een aparte lift, die fietsers en fietsen naar boven brengt. Vervolgens zijn er verschillende routes om naar beneden te crossen. Met bochten, heuvels en andere obstakels. Vanaf de Whistler Gondola naar boven zien we heel veel fietsers naar beneden crossen.
Maar, we lopen op de zaken vooruit. Wij hadden voor vandaag gereserveerd voor de Peak-2-Peak Gondola. Een kabelbaan die van Whistler Mountain naar Blackcomb Mountain gaat. Het is Wereld’s langste ongedragen kabelbaan en Wereld’s hoogste kabelbaan. De totale lengte van de Peak-2-Peak is 4,4 km. Je doet er 15 minuten over om van de één naar de andere kant te reizen. Het ongedragen stuk (stuk tussen twee palen) is 3,02 km lang. Het hoogste punt is 436 meter boven de vallei.
wij hadden nog al moeite om bij deze attractie te komen. Vanaf Whistler kom je niet direct bij de Peak-2-Peak gondola, maar moet je eerst met de Whistler gondola of de Blackcomb gondola naar één van de bergtoppen gaan. De Blackcomb gondola is in verband met onderhoud buiten gebruik, dus we moeten 2 keer met de Whistler gondola.
Vanaf de highway 99, stond deze attractie slecht aangegeven. We zagen een heel klein bordje naar links staan met P Blackcomb er op. Er waren 5 parkeerplaatsen. Vanaf de parkeerplaatsen stonden er geen bordjes naar de gondola's. Uiteindelijk hebben we gebeld naar de organisatie en toen bleek dat deze parkeerplekken wel goed waren. We parkeerden onze camper aan de zijkant. Echter toen we een parkeerkaartje wilden kopen, bleek dat we niet op de goede parkeerplaats stonden. Campers mogen alleen parkeren op parkeerplaats 3-oost. Wij reden dus naar parkeerplaats 3-oost. Daar waren
nog maar een paar plaatsen vrij. Toen we wilden betalen was de eerste betaalautomaat "out of order". De tweede betaalautomaat accepteerde de creditcard van Angele niet en na een aantal keren proberen bleek dat deze ook de creditcard van Kristel niet accepteerde. We werden er een beetje moedeloos van. De derde betaalautomaat deed uiteindelijk wat hij moest doen. Parkeren voor een camper is 5 dollar per uur of 20 dollar voor de hele dag.  Bij de betaalautomaat raken we aan de praat met en vriendelijke dame uit Vancouver.
Vanaf de parkeerplek is het nog een stukje lopen naar het beginpunt van de gondola. Ondanks dat we gereserveerd  hadden, moesten we toch nog in de rij staan om onze kaartjes op te halen. Inmiddels was het al kwart over 12. Het is maar een half uurtje rijden, dus we zijn veel tijd kwijtgeraakt met zoeken, parkeren en het kopen van een parkeerkaartje. Om 10 over half één nemen we de gondola naar boven. We zitten in de gondola met een stel uit Oregon en raken in en gezellig gesprek. De rit naar boven duurt een half uur.
Op Whistler mountain kijken we even rond voor we in de Peak-2-Peak gondola stappen. Net als iedere toerist willen we en foto maken bij het Olympisch podium. Een stel uit Australië biedt ons aan om een foto van ons tweeën te maken. Ook met deze mensen raken we even in gesprek.
De Peak-2-Peak is spannend, maar niet te spannend. De lift is stabiel en je merkt eigenlijk niet dat je zo hoog zit.
Op Blackcomb mountain kijken we even rond en beginnen dan aan één van de trails die zijn uitgezet. We zijn onze wandelstokken vergeten, maar je kunt daar wandelstokken lenen, waar we dankbaar gebruik van maken. Bij het eerste bankje eten we onze broodjes op. Mooi uitzicht en lekker in de zon. De wandeling is zo aangelegd dat het begin makkelijk is, vervolgens voor beginnende wandelaars, gemiddelde wandelaars, en het laatste stuk voor ervaren wandelaars. Hoe verder je wandelt, hoe minder wandelaars je tegenkomt. Het wandelpad is mooi met vele mooie uitzichten en rotsen om over te klimmen. Op een rotsig stuk zien we twee grondeekhoorns weg rennen.
Op een gegeven moment liggen er donkere plukken haar op het pad. We begrijpen uit de reactie van de wandelaars voor ons, dat dit stukken vacht van een beer zijn. We zouden het zelf niet als berenvacht herkend hebben. In de vallei leven 60 beren. Omdat er overal  gewaarschuwd wordt voor die beren, lijkt het heel reëel dat je er een tegen kunt komen. Maar laten we eerlijk zijn, als er 60 beren in de vallei wonen, dan zijn er vast meer herten en reeën. En die zie je eigenlijk ook niet. Op de Veluwe leven ook veel herten en wilde zwijnen, maar als we daar gaan wandelen komen we die ook niet tegen.
Als we een wandeling doen voor de meer ervaren wandelaars komen we bij een klein meertje uit. Hier staan 4 mensen naar iets te kijken en naar iets te wijzen en foto's van iets te maken. Als we er bij gaan staan komen we al gauw te weten dat het om een zonnende bergmarmot gaat. Natuurlijk maken we ook foto's van het dier, hoewel hij met zijn schutkleuren moeilijk te zien is. Een bergmarmot is overigens een stukje groter dan een hamster.
In de brandende zon lopen we terug naar de Peak-2-Peak gondola. De laatste zou om kwart over vijf vertrekken en mensen die er dan nog niet waren, konden naar beneden lopen. Dat wilden we natuurlijk niet, dus we deden onze uiterste best om op tijd te zijn. En we waren voor de verandering eens op tijd. Om iets voor vijf nemen we de Peak-2-Peak gondola terug naar Whistler mountain en op Whistler mountain hebben we gewoon de aansluiting naar beneden. (de laatste ging om17:30 uur).
De dame die bij ons in de Gondola zit wijst ongeveer halverwege de rit een baby beer aan die beneden in de struiken bessen aan het zoeken is. We zien de moeder ook in de buurt scharrelen.
Als we weer in Whistler zijn, lopen we wat door het stadje. Zoals gezegd een echt gezellig toeristenoord, met souvenirswinkeltjes, veel winkels met sportkleding en gezellige terrasjes. We bekijken wat souvenirswinkeltjes en kopen een ijsje bij Cow. Volgens Reader Digest verkopen ze hier het lekkerste ijs van Canada. Het is inderdaad heel lekker ijs. Nu hoeven we in heel Canada geen ijs meer te kopen, want het lekkerste ijs hebben we toch al op.
Omdat in Whistler gratis wifi is, halen we de laptop op en gaan we op een bankje de foto’s en verhalen uploaden. Als we daar mee klaar zijn is het te laat om te gaan uit eten. Iets waar we allebei wel zin in hadden. Niet dat het echt te laat is (10 over half acht), maar de poort van de camping sluit om 22:00 uur, dus we moeten voor die tijd terug op de camping zijn. Dus in plaats van lekker uit eten op een terras van een grilrestaurant (goh, wat ruikt dat allemaal lekker) eten we bij DQ een hotdog en een hamburger. Wel een beetje een domper.
Om 21:15 komen we weer bij de camping aan. Tot onze verrassing staat er een auto op onze kampeerplek en zitten er twee mannen met hoofdlampjes op te eten aan de picknicktafel. We vertellen ze dat dit onze kampeerplek is en ze pakken snel in en gaan op zoek naar een andere parkeerplek. Ze hadden het bordje “gereserveerd” niet gezien, zeggen ze.
Al met al weer een hele drukke mooie dag geweest.