Derde dag: Stratford-upon-Avon

Derde dag: Stratford-upon-Avon

Een bezoek aan Oxford stond vandaag op de planning, maar uiteindelijk is het een dagtrip naar Stratford-upon-Avon geworden. Stratford-upon-Avon is de geboorteplaats van William Shakespeare en sinds zijn dood is het daarom al een ‘bedevaartsoord’ voor mensen met literaire interesses. Tegenwoordig kun je de toeristen en Japanners er bij optellen.
Stratford-upon-Avon maakt natuurlijk handig gebruik van de bekendheid van een van haar ex-inwoners en in de stad en de omgeving van de stad zijn 5 woningen, die iets te maken hebben met het leven van William Shakespeare als bezienswaardigheid ingericht. Deze 5 woningen zijn alle vijf te bezichtigen met de Full Story Ticket. Deze kost maar 22,50 pond per persoon terwijl alleen de Shakespeare’s Birthplace, al 16 pond kost.
We reden richting Stratford-upon-Avon en kwamen als eerste een bord tegen voor Anne Hathaway’s cottage. Anne Hathaway was de 10 jaar oudere vrouw van William Shakespeare. Het huwelijk was een moetje en Shakespeare was eigenlijk geen goede partij, omdat hij jong (18 jaar) en werkloos was.
De cottage is echt leuk om te bezoeken met een mooie Engelse country tuin eromheen met bloemen, kruiden en ook nog wat groenten. Het interieur is ook heel interessant met deels uitleg door gidsen en deels duidelijk omschreven uitleg bij de voorwerpen en interieurs. Nadat we de cottage hadden bezocht, zwierven we nog een beetje door de tuin en daarna door het Shakespeares arboretum met beeldentuin. In het arboretum/beeldentuin hebben ze bij iedere boom een paar regels geplaatst die Shakespeare over zo’n boom geschreven heeft. De beelden waren natuurlijk verbeeldingen uit de plays van Shakespeare. Achter de tuin liggen de Woodlands. Een stukje bos wat bij de cottage hoort. Hier hebben we ook nog even gewandeld.
Na 2 uur reden we verder richt Stratford-upon-Avon. We bezochten de Birthplace van Shakespeare. Eerst in een modern gebouw een tentoonstelling over allerlei prullaria die van William gemaakt zijn en daarna het originele huis waar hij geboren en opgegroeid is. De inrichting is pover vergeleken met die van Anne Hathaway’s Cottage. Aan de muren hangt een beschilderd canvas, waardoor alles een nep uiterlijk krijgt. In iedere kamer zijn gidsen, wel of niet gekleed in 17e eeuwse dracht, die vertellen wat er in de kamer gebeurde. Sommige beginnen alleen maar te vertellen als er iets gevraagd wordt. Buiten in de tuin staan 2 acteurs stukken van de plays van Shakespear voor te dragen. We blijven er even kijken en lopen dan door. De bijbehorende boek- en souvenirwinkel is ongeveer even groot als het huis en we blijven er ongeveer even lang.
We hebben 2 van de vijf Shakespeare huizen gezien en hebben nog recht op de toegang tot de 3 andere. We hebben echter even genoeg van Shakespeare. We lopen nog wat door het stadje en gaan hier en daar een winkeltje binnen. Rond half vijf gaan we op een terrasje zitten en genieten van een cream tea: 2 scones, jam, clotted cream, lemon curd, thee en koffie. Het vult zo erg dat we allebei de tweede scone niet op krijgen.
Als we naar huis rijden is het nog vroeg en we rijden door naar Pershore. In Pershore maken we eerst een wandeling langs de rivier. Althans dat denken we omdat dat op het bord bij het begin van de wandeling staat. Het riet, de lisdoddes, de brandnetels, de grassen, de bramen, de zuring en de berenklauwachtige bloemen staan zo hoog, dat we het water niet kunnen zien. We lopen over een pad met aan weerszijden grassen en kruid. Bij de één komt dit tot schouderhoogte, bij de ander tot neushoogte (nou, ja, bij wijze van spreken dan). Het regent een beetje, maar toch is het een leuke wandeling.
Na de wandeling rijden we naar het centrum van Pershore, Bij de Abbey is een park en daar wandelen we wat doorheen. Er staan borden die in een soort stripverhaal  1) het ontstaan van Pershore, 2) het ontstaan van de Abbey en 3) het ontstaan van het park vertellen.
Naast de Abbey ligt een oude begraafplaats met hele oude graven. Een aantal graven ligt prachtig onder een grote rode beuk. Het is een rustgevend tafereel die door tijd aangetaste graven onder een grote sterke boom met een wijd bladerdak. Helaas niet goed op de foto vast te leggen.
Rond half negen zijn we weer thuis en eten we een soepje. Eigenlijk zijn we nog steeds vol van die anderhalve scone. ‘s avonds onweert het een beetje.

Morgen gaan we naar Oxford.