Dag 1: reis naar San Francisco

Ondanks dat we iets later van huis vertrokken dan we gepland hadden, waardoor we later aankwamen op Schiphol, iets langer moesten wachten op de mijnheer van de Valetparking en Angele in eerste instantie niet kon inchecken omdat de immigratiedienst extra vragen had, verliep het hele proces op Schiphol voorspoedig en waren we ruim op tijd bij de gate.

De vlucht ging voorspoedig.
De stoelen in het vliegtuig van de KLM waren iets kleiner dan we verwacht hadden. Als Angele in haar stoel bewoog, raakte ze automatisch de afstandsbediening die in de armleuning geïntegreerd was en gebeurde er van alles op haar scherm.
Op de vlucht was alles goed verzorgd door de KLM. We kregen allemaal een dekentje, kussentje en oortelefoon. Iedere stoel had een eigen scherm voor entertainment en informatie.
Er werden op zijn tijd genoeg hapjes en drankjes geserveerd. Om een uur of 12 Nederlandse tijd kregen we de hoofdmaaltijd van kip in oestersaus, rijst en boontjes, met koolsla, broodje, en  een toetje van profiteroles, flesje water en een drankje naar keuze.  Om een uur of half zeven Nederlandse tijd kregen we een pizzabroodje met koolsalade (ander smaakje) en een puddinkje met rode bessen.

Half 12 Pacific time landden we op het vliegveld in San Fransisco.
Bij de extra security duurde het wat lang. Het is ook een hele procedure die afgewerkt moet worden. Vingers van de rechterhand scannen, duim van de rechterhand scannen, vingers van de linkerhand scannen, duim van de linkerhand scannen, foto van je gezicht (zonder bril), wat kom je hier doen? Hoe lang blijf je? Waar ga je naartoe? Hoeveel cash heb je bij je? Wat doe je voor werk?  Gelukkig hadden we een vriendelijke ambtenaar en kregen we allebei een stempel in ons paspoort (yes onze eerste stempel)

Met de Bart (=metro) rijden we naar San Francisco downtown. En lopen het laatste stukje naar het hotel. Rond het metrostation hangen veel daklozen rond, maar vooral ook veel junkies. Toch is het geen slecht hotel. Het heeft een mooie entree met kristallen kroonluchter en vloertapijten. De gangen hebben veel spiegels en ook de kamer is netjes ingedeeld. Als je in de gangen rond loopt, waan je je bijna in de film ‘the Shining’ of de serie American horror story Hotel. Je verwacht bijna na iedere hoek dat je die tweeling tegenkomt en dat fietsende jongetje. Heel creepy.
In deze straat zitten ook theaters en andere luxe uitgaansgelegenheden en dat is een schril contrast met de mensen die in dezelfde straat lopen en aan de rand van de samenleving leven. (en soms heel duidelijk aan de rand van iets anders..)

Om 2 uur klikken we de deur van onze hotelkamer open.
Als Kristel het bed ziet, valt ze er op neer om in no time in een diepe slaap te zijn verzonken.
Om een uur of negen wordt ze nog even wakker, maar verder slaapt ze door tot de volgende ochtend. Reizen, ook al is het in een vliegtuig van de KLM, is vermoeiend!

Links:
BART
Hotel Whitcomb