Dag 15: Maligne Canyon and Maligne Lake

Weer: koud, bewolkt, zon en regen
Aantal km’s gereden vandaag: 120 km
Aantal km’s gereden totaal: 2010 km
Gespotte dieren: 3 kuddes herten, 1 kudde rendieren, 1 mannetjeshert alleen, 1 jong mannetjeshert met een jong vrouwtje, een eland (vrouw) met jong, eekhoorns, mandarijneenden (2) en een specht

Ondanks het voornemen om vroeg te vertrekken, liepen we toch wat te tutten vanmorgen en vertrokken we pas om 11 uur. In de boom tegenover onze campingplek zagen we een grote specht ijverig hakken in de boom. Hier hebben we een tijdje naar zitten kijken, terwijl we onze koffie dronken.
Voor we vertrekken controleren we eerst of de elektriciteitskabel eruit is, gewoon voor de zekerheid. Onze eerste bestemming is Maligne Canyon.
We rijden door het stadje Jasper en even twijfelen we nog of we bij het bakkertje wat lekkers gaan halen voor onderweg, maar we hebben geen zin om te stoppen, om geen extra tijd te verliezen.
Na een kwartiertje rijden komen we aan bij de parkeerplaats, het is er ontzettend druk en de hele parkeerplaats is vol. Na 3 rondjes gereden te hebben langs de parkeerplaats, komt er een plek vrij. Mooi!
We pakken onze spullen die we nodig hebben en gaan op pad. Net als we op het informatiebord gaan kijken, ziet Angèle een grote touringcar vol met wandeltoeristen aankomen. We laten deze wandelaars een eind voor ons lopen, zodat we iets later rustiger aan de trail kunnen beginnen.
Over de Maligne Canyon zijn in de tijd tussen 1912 en 1928 6 bruggen gebouwd. Tijdens de trail passeren we 4 van de in totaal 6 bruggen. De trail die we volgen is circa 4,5 km lang en gaat tot brug 5 en daarna weer terug. De Maligne Canyon is aan het begin van de wandeling diep en smal, maar naarmate we verder wandelen, wordt de kloof steeds breder. Het water is kraakhelder en je kunt de bodem goed zien.
Het pad zelf is redelijk begaanbaar, af en toe wat steilere stukken, maar dat maakt de trail juist spannend en mooi.
Wanneer we, na ongeveer 1,5 uur wandelen, bij brug 5 zijn aangekomen, begint het te regenen. De trail gaat eigenlijk via het bos terug, maar aangezien we het uitzicht op de kloof zo mooi vonden, lopen we hetzelfde pad terug. Door de regen is het pad op sommige plaatsen glad geworden, maar, na regen komt zonneschijn en zo is het op deze wandeling ook. Voordat we halverwege de terugweg zijn, schijnt de zon uitbundig.
Op het einde van de trail, als je bij terug bij brug 2 aangekomen bent, kun je nog een stukje doorlopen naar brug 1, de oudste brug van het traject. We vinden het goed zo.
We hebben ondertussen trek gekregen en hebben allebei zin in een gebakken eitje. Handig hoor zo’n camper met je eigen keuken erin. Het gebakken eitje op brood smaakte heerlijk. We konden er gelijk weer tegenaan voor onze volgende bestemming: Maligne Lake.
Maligne Lake licht een stuk zuidelijker en we moeten daar nog eventjes voor rijden. De Maligne Road,  waar we overheen rijden, biedt prachtige uitzichten over Medicine lake en de bergen van de Rockies, die er machtig uitzien. Onderweg zien we ook een flink stuk bos, waar de sporen van een bosbrand goed te zien zijn. De bomen zijn veranderd in zwartgeblakerde spiesen. Het bos oogt kaal zonder groen of struiken. Het geeft een onaards gevoel.
Bij Maligne Lake wilden we de Mary Schäffer loop wandelen. Een korte wandeling van 2,9 km. De wandeling begont vanaf de eerste parkeerplaats, maar deze zien we te laat en we rijden hem daardoor voorbij. We parkeren de camper bij de derde parkeerplaats en zien dat we ook via deze parkeerplaats kunnen starten met de Mary Schäffer Loop. Het is een makkelijke wandeling die een stuk langs het meer loopt en dan via het bos terug richting parkeerplaats.
Alvorens we aan de wandeling beginnen, gaan we eerst even het winkeltje in, we zijn tenslotte dames en de meesten houden van winkelen of ‘even’ in een winkeltje kijken. Een man die een foto maakt van een grote pluchen beer, spreken we aan en we vragen of hij een foto van ons bij de beer wil maken. Dat doet hij.
Dan beginnen we echt aan de wandeling. We komen langs het boothuis waar allerlei kano’s en kajakken opgesteld staan, helaas is het boothuis dicht, dus mochten we een bootje willen huren, dan gaat dat helaas niet door. Vanaf het boothuis vertrekt een rondvaartboot voor een tour van 1,5  of van 2 uur naar Spirit Island. De laatste boot vertrok om 16.00 u en dat was de tijd dat wij net bij de parkeerplaats waren aangekomen. Als we met de boot mee waren gegaan, hadden we weer niet voldoende tijd over gehad om te wandelen of we hadden natuurlijk eerder kunnen vertrekken.
De wandeling was mooi en niet zo’n moeilijk begaanbaar pad. Gedurende het stuk langs het meer is er een prachtig uitzicht op de bergen. Onderweg kwamen we eekhoorns tegen, die blijven grappig om te zien. Er wordt gewaarschuwd voor Moose (elanden), maar die zijn we niet tegengekomen.
Tegen 18.00 u zijn we terug bij de camper en besluiten we om naar Jasper te rijden en nog wat boodschappen te halen en te tanken.
Wanneer we nog maar even op weg zijn, zien we een aantal auto’s stil staan langs de kant van de weg met de alarmlichten aan, dat betekent: wilde dieren spotten! Er loopt een vrouwtjeseland (moose) langs de kant van de weg met in de buurt haar jong. Wat een prachtig en groot dier!
Volgens de regels moet je een bepaalde afstand houden van wilde dieren, zeker een moeder met jong of kom niet tussen een mannetjeshert en zijn kudde vrouwtjes. Jammer om te zien dat sommige mensen deze simpele regels niet zo goed begrijpen en veel te dichtbij gaan staan om foto’s te gaan maken. Tip: investeer in een goede telelens en zorg dat je op een veilige afstand in de auto blijft.
Na deze ‘Moosejam’ rijden we verder en genieten we na van dit mooie dier. De uitzichten op het omringende landschap zijn ook prachtig, zeker als er mooi licht op valt.
Als we in de buurt aankomen bij Maligne Canyon en er een bordje is, waarop staat Sixth Bridge. We besluiten spontaan deze brug nog even te gaan bekijken, zodat we ze toch bijna allemaal gezien hebben. We slaan nog maar net rechtsaf en dan zien we weer een rij met auto’s: ‘Elkjam’! Aan de linkerkant van de weg staat een grote kudde herten met een heel beschermend mannetje. Als er een vrouwtje te ver bij de weg komt, jaagt hij haar de juiste kant op. Op een gegeven moment voelt het mannetje zich bedreigd door een van de auto’s en hij maakt al bepaalde gebaren om aan te vallen, maar ziet er uiteindelijk toch vanaf. Enkele auto’s keren toch voor de zekerheid maar om. Het hert loopt inmiddels telkens de weg op. Met de camper kunnen we niet keren op de weg waar we staan.
Als het mannetje verder het bos intrekt is het veilig om de weg te vervolgen. Wij rijden door naar brug 6.
De zesde brug is eigenlijk niet veel bijzonders. De canyon is hier heel breed en laag geworden en eigenlijk is het gewoon een brug over gewoon een rivier. We lopen er even overheen en rijden dan met de camper weer terug naar de weg. Vlakbij zien we in het bos nog een mannetjeshert alleen.
Onderweg naar Jasper komen we nog een kudde herten tegen en even verderop loopt er nog een jong hert langs de kant van de weg. Als we bij een stoplicht stil staan, ziet Angèle een kudde Cariboos op een hoger gelegen stuk berg.
Nadat we van het boodschappen doen, terug naar de camper lopen zien we in de verte nog een aantal herten lopen in de schemering.
We boffen vandaag, dat we zoveel wild gezien hebben.