Dag 21: Banff en Norquay

Weer: zon – regen – zon -regen- etc.
Aantal km’s gereden vandaag: 32 km
Aantal km’s gereden totaal: 2699 km
Gespotte dieren: berggeit, eekhoorns, herten


Na de toch wel intensieve wandeling van gisteren, namen we vandaag een relaxdag.
We zijn in Banff. Voor Banff hebben we nog niet uitgezocht wat er te doen is en wat we er willen doen. Banff is pas aan het einde van de vakantie, dus we hebben nog tijd zat om ons er in te verdiepen…. en dan zijn we ineens in Banff. Nog 2 dagen en dan leveren we de camper weer in en is deze vakantie weer voorbij. Wat gaat zo’n vakantie toch snel voorbij.
Vanmorgen hebben we rustig aangedaan en we zijn tegen de middag richting het stadje gereden. Het informatiecentrum van zowel het stadje als van het natuurpark zitten in hetzelfde gebouw. Hier hebben we wat zitten lezen en wat folders meegenomen.
Het is vandaag mooi weer met een blauw-met-witte wolkenlucht, maar toch hebben we niet zo’n zin om te wandelen. We lopen wat door de winkelstraat en gaan een outdoorkledingwinkel in. De keus aan outdoorkleding is in Canada veel groter dan in Nederland. Zelfs het kleinste stadje heeft een gespecialiseerde winkel voor outdoorkleding.
We hebben de camper geparkeerd op een parkeerplaats waar we maar max 2 uur mogen staan. Aan de hand van de plattegrond die we bij de informatie meegenomen hebben, rijden we naar een RV-parkeerplaats (RV = camper). Althans dat denken we, want als we er zijn, staat er “verboden voor campers”.  Dan zien we een bordje met Lake Vermillion Scenic Route. We besluiten ter plaatse om deze route dan maar eerst te gaan rijden en later terug te rijden naar Banff voor koffie met iets lekkers. Helaas bleef het bij 1 route-bordje en we zien even later de Vermillion Lakes aan onze linkerkant liggen terwijl wij de weg rechtdoor hebben. We komen gelukkig op een andere scenic route uit. Althans dat denken we want het is een smallere weg met veel bochten door het bos. We komen een mini-wild-jam tegen voor een vrouwtjeshert die aan de kant van de weg blaadjes loopt te knabbelen. Later zien we zelf een jong mannetjeshert in het bos staan.
Op één van de eerste parkeerhavens stoppen we om te kijken waar we nou ongeveer zijn. Het duurt even voordat we de Google Maps gestart krijgen, maar dan blijkt dat we op de Norquay Scenic Route rijden. We ergeren ons aan de auto’s die heel langzaam voorbij rijden. “we staan gewoon geparkeerd, wat doen ze toch moeilijk?” En dan opeens realiseren we ons dat iedereen ergens foto’s van maakt. Links van ons aan de kant van de weg staat een mannetjeshert. Even later loopt hij het talud af en loopt de weg over en blijft vlak voor onze camper een tijdje staan.
Na een tijdje rijden we weer verder. Vlak voor het Banff View Point zien we een geit op de weg staan. Het rare beest is iets van het asfalt aan het eten, terwijl naast de weg sappig gras groeit. Hoeveel auto’s ook langs rijden, het rare beest blijft gewoon op de weg staan.
Het uitzicht over de vallei en over Banff is prachtig. Omdat de wolken eindelijk wat hoger in de lucht zijn, zien we vandaag voor het eerst de Rocky Mountains. Of, althans een deel ervan. Gelukkig! Stel je toch eens voor dat je die helemaal niet had gezien terwijl je er toch een week doorheen gereden bent.
De Scenic Route eindigt boven op de berg bij een Bistro en het begin van de stoeltjeslift. De stoeltjeslift laten we voor wat het is en bij de Bistro willen we een broodje eten en wat koffie drinken. Omdat het assortiment erg beperkt is, blijft het bij een kopje koffie bij een mooi uitzicht. Wel maken we gebruik van de Wifi om weer twee verhalen en foto’s te uploaden.
Daarna rijden we via de scenic route terug naar Banff. Nu zien we nog een muledeer langs de weg staan. In Banff parkeren we de camper op een RV parkeerplaats en gaan dan verder met winkelen. Om kwart voor zes besluiten we geen koffie meer te gaan drinken, maar op zoek te gaan naar een restaurantje om te eten. Een laatste keer uit eten in deze vakantie. Voor ons doen redelijk snel, kiezen we voor Elk & the Oatsman. De kaart ziet er lekker uit. Echter, als we naar boven lopen, naar de ingang van het restaurant, blijkt het een sportrestaurant te zijn met allemaal grote TV schermen die aanstaan op één of andere rugby-wedstrijd. Daar hebben we geen zin in en dus zoeken we verder.
Na een tijdje strijken we neer bij de Old Irish Pub. Het blijkt dat dit van dezelfde eigenaar is als de Elk & the Oatsman. Het is een gezellige Ierse Pub. Op het menu staan Ierse gerechten aangevuld met Canadese burgers. Als voorafje om te delen nemen we Irish Potties. Een gerecht wat we in Ierland nog nooit op de kaart gezien hebben. Het zijn aardappelwafeltjes met spekjes ui en cheddarkaas en met creme fraiche erbij. Het lijkt wel een beetje op wat ze soms met de nacho’s doen, maar dan met aardappelwafeltjes. Kristel heeft zalm als hoofdgerecht en Angele kip. Beide geserveerd, volgens Iers gebruik met aardappelpuree en gekookte wortelen. Als nagerecht laten we ons toch verleiden om een Sticky Toffee Pudding te delen. Het was heerlijk.