Op de langlauflatten

Vandaag is alweer onze laatste excursie/safari/activiteit. Vandaag staat een introductie langlaufen op het programma. De activiteit begint om 10:30 uur met gids Björn. Björn had ons ook al begeleid tijdens de husky safari. We waren met een kleine groep van 7 man (m/v). Björn reikte ons allen passende ski’s en poles aan. We hadden al speciale schoenen aan.
Daarna liepen we over een paadje naar de langlauf-loipes. Het pad was echter niet zo goed begaanbaar en regelmatig zakte ik tot mijn kuiten in de sneeuw weg. Een paar keer zelfs tot over mijn knieën en 1 keer helemaal tot mijn heup. En zie dan maar weer uit die losse sneeuw omhoog te komen.
Bij de loipes aangekomen begon onze les. We begonnen met één ski in de loipe en dan steppen met je andere voet. Vervolgens allebei de ski’s in de loipes en beginnen maar. Kristel stond voorop en moest als eerste een afdaling maken. Boem! Daar lag ze. Het hele klasje keek toe hoe zij zichzelf weer omhoog worstelde. Uit voorzorg en uit angst om te vallen liep ik maar gewoon het heuveltje af met de ski’s in mijn hand.
Al gauw bleek dat Kristel, ik en een Engelse mijnheer, die we al eerder bij een andere excursie hadden gezien, al weten we niet meer welke, tot het kneuzenklasje behoorde. We bleven achter op de groep, gingen erg langzaam en af en toe vielen we. We waren dan ook erg blij toen de tijd er op zat en we aan de terugtocht naar het safarihuis begonnen. Het leek me heel erg leuk om te langlaufen, maar blijkbaar is dat toch niet aan ons besteed. Ik ben veel te bang dat ik uitglijd en val en daarom kon ik er toch niet echt van genieten.

In onze kelo hebben we lekker geluncht en de rest van de middag rustig aan gedaan: een boekje gelezen, een stukje geschreven en naar de foto’s zitten kijken. Het is vandaag niet koud (-6 °C), maar wel bewolkt en alles ziet er triest uit. Echt weer om lekker binnen te blijven. (en we zijn ook gewoon moe van onze langlaufervaring)
Vanavond gaan we lekker uit eten.