Dag 21: Monterey

Temperatuur: 27 °C
Afgelegde miles totaal: 2867,2 miles; vandaag: 311,1 miles (498 km)
Gespotte wilde dieren: raven, grondeekhoorns, zeehonden, zeeleeuwen, pelikanen, aalscholvers, zeeotters.


Vanmorgen ontbeten met zand tussen onze tenen en het geruis van de zee in onze oren. We hebben nog even de tijd genomen om langs het water te lopen. Er waren een soort scholeksters in de branding eten aan het verzamelen. Ze waren niet zwart-wit, maar zandkleurig waardoor ze bijna niet te zien zijn. Later zagen we ook nog 3 zeehonden, zeeleeuwen of zeerobben zwemmen.
De camping voorziet weleenswaar in een plek aan het strand voor alle campers, maar een erg rustige camping is het niet. Vanaf de zee, heb je het strand, dan de parkeerplaatsen voor de RVs dan een klein weggetje (om bij je campingplaats te komen) dan een hek en dan highway 1. Op die highway gaat het verkeer dag en nacht door. Er waren momenten dat je door het geraas van het verkeer het geruis van de zee niet kon horen. Erg jammer!
Voor negenen vertrokken we alweer naar onze volgende bestemming. Vandaag moeten we bijna 300 miles afleggen naar het plaatsje Monterey. Daar hebben we om half 4 een whale watching tour geboekt. We moeten 3 kwartier van te voren aanwezig zijn. Gemiddeld rijden we 50 miles per uur, dus we moeten nog flink ons best doen om op tijd te zijn. Wanneer we bij een benzinepomp de tank bijvullen, checkt Kristel haar email en ziet dat ze gistermiddag rond 4 uur een mailtje heeft ontvangen over de Whale Watching tour. De tour van half 4 is gecanceled en we worden uitgenodigd om de tour van 9 uur ’s morgens, half 12 of 2 uur ’s middags bij te wonen. We moeten een half uur van te voren aanwezig zijn. Ja, daar gaat onze planning. Een snelle berekening leert ons dat als we in het huidige tempo doorrijden, niet stoppen en niet wisselen we om 5 voor 2 in Monterey kunnen zijn. Dan moet er niets tegen zitten. Kristel belt naar de organisatie Princess Whale Watching en legt uit dat we het bericht net pas gelezen hebben en dat we geen van de alternatieve tours kunnen meemaken. De dame aan de telefoon geeft ons echter de indruk dat als we rond 2-en in Monterey kunnen zijn ze de boot  tegen zal houden, zodat we meekunnen. Ze vraagt ons om  later nog eens te bellen hoe ver we zijn. We besluiten dus om te gaan jakkeren. Zonder stops om te rusten, te eten of van het toilet gebruik te maken racen we naar Monterey. We rijden dit stuk vooral over de Highway en de Freeway dus we kunnen de snelheid er goed inhouden. Google maps blijft aangeven dat we iets voor 2-en zullen aankomen. Rond half 2 belt Kristel nog eens naar de organisator. Hoewel ze dezelfde dame aan de lijn krijgt, zegt deze nu enigszins ongeïnteresseerd, dat we ons geld terug krijgen als we de boot missen. De stad Monterey is een vreselijke stad om te rijden. Alles is éénrichtingsverkeer en op een gegeven moment krijgen we ook nog eens het idee dat Google Maps ons onnodige vierkantjes laat rijden. Telkens stuurt hij ons van de Del Monte Boulevard af om na een paar straten links en rechts weer op diezelfde Del Monte Boulevard uit te komen. Heel frustrerend! We verliezen veel tijd met rondrijden in de stad. Uiteindelijk komen we bij Fisherman’s Warff aan. Hier mogen we met de RV niet verder en Kristel stapt uit om ons te melden en Angele zou ‘even’ de auto parkeren. Dat ‘even’ parkeren is een stuk lastiger dan het lijkt. Vanaf de plek waar Kristel uitstapte, was er een klein voetgangersgebied en daarachter de parkeerplaats. Terugrijden en links-links-links zou je daar dus moeten brengen. Doordat alles éénrichtingsverkeer is, werkte dit simpele gegeven niet en na een kwartier zoeken en rondjes rijden werd de RV ergens aan de andere kant van het stadje geparkeerd. Via de SMS hielden we contact, zodat we elkaar ruim een kwartier later weer vonden. De boot was gewoon zonder ons vertrokken om 2 uur en Kristel had een papier meegekregen, waarop stond dat het geld teruggestort zou worden. That’s it! Verder waren ze niet geïnteresseerd of medelevend.
Tja! Achteraf gezien hadden we misschien ’s morgens zelf moeten besluiten dat het veel te krap was om te halen en gewoon rustig moeten rijden en onderweg ergens een leuke stop aan één of ander strandje moeten maken. Maar dat is achteraf. Nu waren we in het toeristenstadje Monterey, waar inmiddels alle Whale watch tours waren vertrokken. Jammer, want daarvoor kwamen we eigenlijk. Rondom de Whalewatching is een hele toeristenindustrie gebouwd. Een pier (Fisherman’s Warff) vol met souvenierswinkeltjes, cafeetjes, terrasjes en restaurants.
We lopen eerst weer samen naar de RV (15 min) door het park met uitzicht op de Fisherman’s Warff en de rots met pelikanen. Mooi stukje om te wandelen. Bij de RV hebben we de tassen achtergelaten en wat gedronken en gegeten. Vervolgens zijn we eerst over de pier bij de parkeerplaats gelopen. Als eerste kwamen we een hele kudde (of is het school) kwallen tegen. Rustig en transcendent bewogen ze zich voort door het heldere water. We hebben er een tijdje naar gekeken. Het was erg rustgevend. Sommige waren erg groot. Tot wel een halve meter doorsnee. Brrr! Je moet er niet aan denken dat je daar aan het pootje baden was.
Vervolgens kwamen we veel zeeleeuwen tegen die lekker in het zonnetje op de stenen lagen te rusten. Pelikanen vlogen over en aalscholvers doken naar vis. In het water zwommen en sprongen nog meer zeeleeuwen. We tuurden om te zien of we dolfijnen konden spotten (of walvissen en orca’s), maar er zijn natuurlijk niet voor niets operators die hierin gespecialiseerd zijn. Op een gegeven moment zagen we twee hele slanke zeeleeuwen die bijna synchroom zwommen. Daarna zwommen ze op hun rug verder. Het waren geen zeeleeuwen of zeehonden, maar zee-otters. Het was leuk om deze bewegelijke beestjes te zien. Één ging er vervolgens vlak langs de pier op zoek naar schelpen en ander schaaldieren om te eten en maakten capriolen die wij eens goed konden bekijken.
Terug bij Fisherman’s Warff zijn we wat gaan drinken aan de kant van het water met uitzicht op een aantal zeehonden die zich boven het water verhieven om van de zon te genieten. Hierna hebben we wat over de Fisherman’s Warff gelopen. Bij één van de twee ambachtelijke snoepwinkeltjes hebben we wat lekkers gekocht en schokken we van de prijs die we moesten afrekenen. 14 dollar! We hadden één Marsmallow Rocky Road en één Pecan Roll, wat later verse fudge blijkt te zijn waar hele pecannoten in en omheen gerold zijn.
Hierna zijn we wat gaan eten bij Old Fisherman’s Grotto. Dit restaurant krijgt goede recensies. Het probeert een chique uitstraling te hebben. Het interieur is klassiek. De bediening is niet vriendelijk, maar wel professioneel. Wat erg jammer is, is dat er gerusht wordt om klanten zo snel mogelijk de deur weer uit te werken om weer een tafeltje vrij te hebben. De porties zijn te groot om chique te zijn. Toen wij geen dessert meer namen, maar nog wel met een half glas wijn en appelsap zaten te genieten, kregen we al gelijk de rekening voorgeschoteld. Toen we bleven zitten om rustig onze drankjes te drinken werden er toch wel geïrriteerde blikken onze kant op gezonden.
Na dit alles op weg naar de kampeerplaats. Dit is op het evenemententerrein. Helaas hadden we de kleine lettertjes niet gelezen, waarop stond dat je tot 20:00 uur kon inchecken. Wij hebben de Fairground RV Campground pas om 21:00 gevonden. Het hele terrein is omgeven door een stevig hek en we kunnen dus echt niet meer het terrein op. Er staan twee telefoonnummers naast het hek, maar op geen van de nummers wordt gereageerd. We bellen verschillende malen en sturen SMS berichten, maar er komt geen enkele reactie terug (en we moeten nu, nog steeds terug gebeld worden)
We weten even niet meer wat te doen en het is al bijna 10 uur ’s avonds. We proberen nog enkele hotels/motels in de buurt te bellen, maar de prijzen zijn zo duur, dat dat geen optie is. We besluiten aan de straat te slapen en beginnen te doen wat we op de camping zouden doen, namelijk onze koffers inpakken en de RV opruimen/schoonmaken. Morgenvroeg moet de RV weer ingeleverd worden. Om 12 uur gaan we slapen. We staan nu 3 uur in deze straat en het schijnt een rustige straat te zijn. Weinig verkeer, geen zwervers, drugsdealers of ander tuig gezien in de afgelopen 3 uur. Om 10 voor 1 schikken we wakker van harde muziek (uit een auto?) en veel luide stemmen. Zonder te bewegen liggen we te luisteren. Het zijn angstige momenten. Een groep aangeschoten mensen zou het misschien wel heel grappig kunnen vinden om de RV heen en weer te schudden, of nog erger… Een auto rijdt een paar keer voorbij. Om kwart over 1 is het weer rustig en vallen we weer in slaap.
De rest van de nacht is alles rustig gebleven.