Dag 16 Onze laatste dag in Noord-Ierland

Nadat we ons ontbijt op hadden, de koffers gepakt en alles nog een keer gecheckt hadden, namen we afscheid van Dorothy, de eigenaresse van het huisje.
De avond te voren hadden we nog gekeken op de kaart waar we heen wilden.
De bestemming was Antrim, een stadje vlakbij Lough Neagh, het grootste meer van Ierland en het derde grootste meer van Europa.
Na een uur gereden te hebben waren we er al, eerst weer naar het informatiecentrum.
Een vriendelijke dame legde ons uit waar we konden parkeren en wat de moeite waard was om te bezoeken.
We gingen naar de Antrim Castle Gardens & Clotworthy House.
Tot onze verbazing hoefden we geen parkeergeld te betalen en ook geen entree.
Bij de info-balie een plattegrond van de tuinen gevraagd en toen gingen we heerlijk rondstruinen door de tuinen.
Het weer werkte ook mee vandaag, het was een zonnige dag.
Nadat we de tuinen hadden bekeken, liepen we langs de rivier op weg naar Lough Neagh.
Onderweg waren vele bankjes, maar ook een aantal plekken met fitnesstoestellen. Daar hebben we gebruik van gemaakt en hadden er een hoop lol mee. Het leek wel een speeltuin voor volwassenen.
Bij het meer hebben we heerlijk in de zon gezeten en over het water getuurd. En mensen gekeken.
Een vrouw met twee honden, had zo’n ballenzwaaier bij en gooide telkens naar de hond die het verste in het water was. Die ving de bal en liet hem dan los, zodat de andere hond de bal kon pakken en die bracht hem dolenthousiast terug naar zijn vrouwtje. Dat herhaalde zich zo een aantal keer, was een leuk schouwspel.
Nadat we voldoende zon hadden gehad, liepen we terug naar het haventje om te kijken of we er iets konden drinken. Ik had wel erg zin in een biertje gekregen, maar die hadden ze daar niet. Vervolgens zijn we terug gelopen naar het Clotworthy House en hebben daar buiten op een terras gezeten met een biertje en een sausageroll en Angèle een latte met een scone.

Na deze ontspannen tussenstop gingen we verder op reis naar ons hotel, dat nog maar zo’n 20 minuten rijden was.
Het hotel ligt zowat pal naast de luchthaven en we besluiten nadat we ingecheckt zijn, dat we de auto gaan aftanken en alvast terugbrengen, dat scheelt morgenochtend weer in tijd.
De auto heeft een beschadiging aan de wieldop, die groter is dan 4 cm, dus dat wordt betalen: 65 Pond. Leuk hoor die stoepjes en links rijden.

Bij het hotel gaan we een hapje eten, omdat het druk is kunnen we er pas om 19.45 u terecht.
Gelukkig wordt er snel geserveerd. Angèle heeft fish & chips besteld en ik zalm.
Als toetje nog een aardbeien meringue, wat erg lekker was.
’s Avonds nog ontspannen gebadderd en morgen vroeg weer op. Om 9.30 u gaan we terug naar het zonnige Nederland. En gaan we Jochie ophalen van het pension, benieuwd welke verhalen hij te vertellen heeft….